Het was me..

... het weekendje wel..
Vrijdagavond speelde ik een acoustisch concertje in Olesno, twee uur hier vandaan. Ik ontmoette daar een jong voorgangersechtpaar; Slawek en Krysia, waarmee het heel goed klikte. Wat visie en verlangen betreft denk ik dat we heel dicht bij elkaar in de buurt komen. Het was een leuke, bemoedigende ontmoeting. Het optreden en de ontmoeting met de groep mensen daar was ook erg leuk.

Zaterdagavond speelden we met Fruhstuck een concert, gelukkig ook niet zo ver van Wroclaw. Eigenlijk waren we allemaal nogal moe van te voren en we hadden niet al te veel zin en energie. Het was koud, guur en naar weer. Maar het concert werd steeds warmer en we eindigden met een tijd van aanbidding. Het was uiteindelijk zeker allemaal de moeite waard..

Toen we achteraf daar nog wat aten, zag ik hoe de Tsjechen Nederland onderuit haalden.. Had ik al eens verteld dat de naam KRALE eigenlijk van Tsjechische komaf is? :-? "KRAL" betekend in het tsjechisch "KONING..."

Zondagmorgen ging Ellen meeluisteren naar het oefenen met het R20 orkest. Ze vond het erg mooi. De muziekjournalist van de stad was er ook en zat geinteresseerd te kijken. Ik ben benieuwd wat hij er morgen over in de krant zet..

Op The Rock hadden we een "Thanksgivings" dienst.. Veel studenten vertrekken deze periode uit de stad en zo langzamerhand gaan we de rustige zomermaanden in. Dus we hebben samen eens teruggekeken naar het afgelopen semester en tijd genomen om God te danken.. Het was een mooie dienst. We vierden samen avondmaal en er was een warme onderlinge band, en een mooie tijd van aanbidding.
Beata deed een pantomime en dat maakt op veel mensen een diepe indruk.

Tijdens deze rustige zomer gaan we overigens wel gewoon door met de zondagsdiensten.. Vorig jaar hadden we een pauze in augustus, maar dat kan nu gewoon niet meer. Bovendien is het team in de breedte wat gegroeit, en tijdens de paar zondagen dat Ellen en ik er niet zijn, kan iemand anders de ontmoetingen leiden.. Dat is eigenlijk wel een goed teken, of niet? We zijn erg dankbaar voor de groei die God geeft.

Na de dienst vertrokken Ellen en ik met de kinderen naar Warschau, waar we vanmorgen op de nederlandse ambassade paspoorten hebben aangevraagd voor de kinderen. Dat moet natuurlijk persoonlijk gebeuren en dus kwamen we er niet onderuit om samen deze excursie te maken. De weg van Wroclaw naar Warschau is mijn minst geliefde route in Polen.. Het is een afstand van 330 km, maar door het vrachtverkeer en de slechte weg door allerlei dorpjes heen, doe je er toch zo maar een kleine 6 uur over... Maar goed, het zit er weer op. En we zijn weer thuis.