Wroclaw is een unieke stad in Polen wat betreft de Kerk. De voorgangers van evangelische en charismatische gemeentes ontmoeten regelmatig en bidden samen voor de stad en voor elkaar.
Sinds ruim twee jaar maak ik ook deel uit van dit "verbond van voorgangers". Gisteren hadden we een ontmoeting om het een en ander te evalueren. De meningen waren enorm verdeeld. We praatten -eigenlijk voor het eerst- zonder maskers en in alle eerlijkheid. Hoewel het in het begin heel kil en moeilijk leek te worden, veranderde de sfeer tijdens de bijeenkomst en werd iedereen steeds enthousiaster. De verschillen van mening, beschreven eigenlijk steeds meer de verschillende fragmenten van één mooie diamant. Iedereen had gelijk.
Eén van de meest aansprekende dingen voor mij was dat we ons moeten realiseren dat God's werk in de stad groter is dan alleen wat wij doen, of waar wij bij betrokken zijn. God werkt ook door de katholieke kerk.
De discussies gingen over het doel en de middelen. Is het doel de eenheid, de relaties? Of is het doel dat we samen dingen doen?
Ik heb van mijn kant gezegd dat ik door mijn betrokkenheid wil laten zien dat we onderkennen dat we deel zijn van een groter geheel. Ik ben er bij, omdat ik de eenheid wil erkennen en bouwen. We doen mee met gezamenlijke acties, maar we hebben op dit moment niet echt de tijd om die te organiseren... We willen helpen, dienen.
Ik ben dankbaar dat deze ontmoetingen er zijn en dat The Rock door de andere gemeentes wordt erkend en geaccepteerd. Ik ben dankbaar dat ik ook zelf als persoon door de anderen ben geaccepteerd. (Ondanks het feit dat ik op elke vergadering een andere haardos had, en als enige geen pak aan tijdens een gezamenlijke dienst...)
1 opmerking:
Hoi Martijn en Ellen,
Wat gaaf om zo te lezen hoe het gaat met jullie en de dingen waar jullie mee bezig zijn, en vooral het werk dat God doet door jullie en anderen heen daar in Polen.
Veel zegen, wijsheid en liefde toegebeden1
groet, Kees Versteeg
Een reactie posten