... hebben we tijd... Het SLOT festival zit erop. Officieel sinds een uur of twee.. Ellen en ik zijn zo moe dat we bijna niet meer weten hoe we heten. Ellen zit geld te tellen van het cafe om hier de boekhouding te informeren. Ik zit naast haar en kan eindelijk even wat schrijven. Maar het typt een beetje moeilijk..
Eigenlijk is het waanzin om nu te schrijven, ik zit telkens typefouten te verbeteren.. Maar ik wil alleen maar zeggen dat dit SLOT festival volgens mij een groot succes is. Vandaag heb ik met vier (!) mensen mogen bidden die hun leven aan Jezus wilde geven. Ellen heeft na het koncert met Fruhstuck ook met iemand mogen bidden.
En de mensen van het pastorale team, komen ook met fantastische verhalen. Een meisje heeft al 23 mensen tot de Heer mogen leiden. Mensen komen allemaal individueel om gebed vragen. Dit is niet het jaar van een massa bekering, maar van de individuele beslissingen.
Iedereen met zijn eigen verhaal. Zijn eigen verlossing.
Voor ons is het heel bemoedigend dat Waldek onze buurjongen vandaag ook een beslissing nam om zijn leven aan Jezus te geven.
Ach, ik ben eigenlijk te moe. Misschien dat ik dit bericht over een paar dagen wel verbeter of aanvul. Maar in ieder geval: God is goed! Hij verhoort gebeden en Hij heeft deze week mensen voor de eeuwigheid gered.
Het was goed. Erg goed. Ik ben dankbaar. En ik ben op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten