Gisteren wandelde ik van de Donk naar het einde van de Lutjeswaardsemiddenweg.. Geen idee waar ik het over heb natuurlijk.. Maar goed, het was toch prachtig.. Het groene hart van Nederland.. De Alblasserwaard.. De polder.. Hoe je het ook noemt, het lag er schitterend bij. En ik bedacht bij mezelf: `Hier woonde ik ooit.. In dit soort slootjes ging ik vissen..' Later praatte ik in het natuurzwembad De Donk met oude schoolkennissen.. Weer een confrontatie met m'n wortels. Geen spijt van onze keus om naar Polen te gaan. We zitten op onze plek. Op de plaats waar we onszelf het beste kunnen investeren.. Maar het kost wel wat, en af en toe wordt je daarmee geconfronteerd..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten