Stilte..

Nou, het wordt hoog tijd om weer eens wat van ons te laten horen.. Ik heb -zoals je uit de stilte begrijpt- niet echt tijd gehad om wat van ons te laten horen hier. Het afgelopen weekend was Ellen naar een vrouwenweekend met een groep uit de gemeente. Ik was thuis met de kinderen, had zaterdag een concert en zondag gewoon de dienst te leiden. Het is allemaal goed gegaan. Ellen heeft een heel leuk en goed weekend gehad ergens in het zuiden van Polen. En ook wij hier hebben ons goed vermaakt.

De afgelopen twee dagen waren Arie en Jonathan bij ons. We hebben uren zitten bijpraten over de gemeente hier. Het was een goede tijd. Zeker gisterenavond was bijzonder, toen we een ontmoeting hadden met een stel lui uit de gemeente die we hadden uitgenodigd. Van 6 tot 11 uur (zelfs voor Poolse begrippen lang) zaten we te kletsen en luisteren. Ik denk dat iedereen wel iets uitdagends gehoord heeft. En ik was erg blij en tevreden met deze ontmoeting.

Twee belangrijke dingen die naar voren kwamen:
- we moeten de focus scherp houden op ons doel als gemeente: mensen tot Jezus brengen. De liefde van God aan mensen laten zien. Betere organisatie, huisgroepen en dergelijke zijn alleen maar het middel om dat te doen, niet het doel.
- loop niet voor je angsten weg, maar ga er samen met Jezus dwars doorheen, want alleen op die manier kom je in de nieuwe vrijheid die er voor je is. Als je net doet alsof er niets is, of op de vlucht gaat, dan word je toch door je angst geleid.

En dat leidt nergens toe..

Toen ik gisterenavond Arie en Jonathan weg bracht, zagen we een wild zwijn de weg oversteken. Toen we langzaam voorbijreden keek hij ons brutaal en sloom aan: "Wat is er joh? Nog nooit een zwijn gezien?"