Gisterenavond een bijeenkomst met de voorgangers in Wroclaw. Ook hier is de Islam een hot onderwerp. Een aantal voorgangers vond ik toch wel een beetje overdreven in het wij - zij gevoel ("als we niets doen, dan hebben we hier over 10 jaar ook terroristen"). Uiteindelijk was de conclusie om alert te zijn.
Ik heb de meeste tijd mijn mond gehouden. Ik heb nog wel een opmerking gemaakt dat volgens mij mensen nooit onze vijanden zijn. En dat je het ook zo kan zien; dat het zendingsveld naar ons toe komt.. Natuurlijk moeten we reageren, maar de vraag is hoe. Volgens mij kan de kerk van Jezus Christus juist door zijn gehoorzaamheid aan Jezus en door het doorgeven van Zijn liefde laten zien dat niet alle christenen hypocrieten zijn, en dat de liefde van Jezus menselijke grenzen overstijgt.. Vertelde Jezus niet ooit het verhaal over de barmhartige Samaritaan? Hoe zou een moderne versie van dat verhaal klinken?
In onze zorgen over terrorisme, moeten we volgens mij net zo waakzaam zijn voor lege religie en materialisme.. Die krachten komen toch ook persoonlijk tussen ons en Jezus in? Iemand maakte zich zorgen over de eerste moskee die is gebouwd. Okee, maar niemand zegt wat over de tempels van het materialisme, de winkelcentra, waar mensen nu heen gaan in plaats van naar de kerk..
1 opmerking:
Martijn,
Scherp, inderdaad. We hebben niet te strijden tegen vlees en bloed. Mensen zijn nooit de vijand. Echt goed dat je de gelijkenis van de Barmhartige Samaritaan aanhaalt: Het zou nu de barmhartige Afghaan of Palestijn zijn....Christenen voor Israel zou protesteren denk ik :)
Maar goed, ik ben blij met je stukje. Jezus identificeert zich met het zwakke en in zijn tijd met de Samaritanen en dat was voor de Joden van toen niet te begrijpen. Beetje spannend: als Jezus de Joden dwong hem te zien in de Barmhartige Samaritaan dan zou het nu....
Denk er maar eens over na. The truth will set you free.
Tim
Een reactie posten