Zo, en dan zijn er zó weer tien dagen voorbij... Mijn vorige berichtje schreef ik de 19e en inmiddels zijn we weer een decadag verder. Om geen cliche te gebruiken zal ik maar niet zeggen dat er veel is gebeurt, maar daar komt het eigenlijk wel op neer.
Vorig weekend was erg druk, twee koncerten, drie spreekbeurten. Dus ik was veel weg, en Ellen was met Zoë en Noa thuis. Dus we hebben allemaal even moeten afzien. De kinderen vinden het erg ongezellig is we niet samen zijn, Ellen staat er dan natuurlijk even alleen voor en ik zit met de spanning van voorbereiden, spreken en achteraf "malen".
Maar tegelijkertijd is het ook allemaal zo gaaf dat we dit samen mogen doen. Dat we met God mee mogen doen in het zegenen van mensen. God heeft ons natuurlijk helemaal niet nodig, maar Hij vindt het denk ik wel gezellig en leuk als we met Hem mee doen.
Zo hadden we gisteren avond een goed gesprek met Marcin, een jongen uit Zamosc. Hij zit nogal in de knoop met veel dingen, en gisteren hadden we op het kantoor van The Rock een goed gesprek. We hadden niet alle antwoorden, maar we gingen wel allemaal met een goed gevoel de deur weer uit. Marcin bemoedigd, uitgedaagd. Wij, met een dankbaar gevoel dat we "Papa mochten helpen met Zijn werk"...
Ondertussen is het hier ijzig koud. Dat werd tijd ook, het is tenslotte al eind januari. Misschien hebben jullie van de week de beelden van de herdenking van Auschwitz gezien. Door de witte winter, zag dat er allemaal nog iets indrukwekkender uit vond ik. Hoewel we maar een uur of vier bij Auschwitz vandaan wonen, zijn we er nog nooit geweest. Toch gaat dat er wel een keer van komen, denk ik.
Okee, terug naar "de orde van de dag".. Vandaag hebben we een introductie bijeenkomst voor nieuwe mensen op The Rock. Daarna een vergadering met wat leiders. Morgen de gewone bijeenkomst, daarna spelen we met Fruhstuck een concert in de stad.. En dán... tasjes inpakken en op naar Nederland, waar we deze week de conferentie van Rafael bezoeken. We zullen niet lang in NL zijn, van maandagavond tot zaterdagmiddag. Maar we zien er toch wel naar uit.
Tot zover, tot dan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten