Zo, nu zijn we helemaal thuis... De afgelopen week waren we in Zakopane, in het zuiden van Polen, voor de U-turn jeugdconferentie van Foursquare Europe. We waren daar met een team van the Rock. De conferentie was al twee dagen aan de gang toen wij binnenkwamen en het was wel erg wennen, zo gelijk na SLOT.
SLOT is ontmoetingsplaats voor mensen van verschillende achtergronden, met een programma dat tot 4, 5 uur 's ochtends door kan draaien. U-turn is meer een zomerkamp voor jeugd uit dezelfde kerk. Een heel ander doel, en ook een heel andere sfeer.
Allebei was het erg goed dit jaar, maar de omschakeling was voor de mensen die we bij ons hadden best moeilijk.
Vooral de eerste avond hakte er wel in, want dat was juist een avond met behoorlijk wat charismatische elementen. En als je nog niemand kent is het natuurlijk helemaal vervreemdend. Maar na een paar dagen klopte het toch allemaal.
Voor mij en Ellen was het heel goed om samen te werken met een geweldige groep mensen; Geert, Willem, Johannes, Denise, Steve, Dan & Joy, om maar wat namen te noemen. Het was verfrissend om mee te dragen, maar toch niet de uiteindelijke verantwoordelijke te zijn.. Dat is een positie waar ik in de loop van het jaar toch eigenlijk wel heel vaak naar verlang.
En een van de dingen die de afgelopen week op me afkwam was: een offer breng je zowiezo. Maar kun je het offer ook met vreugde brengen? Het doet me nu weer even denken aan Kain en Abel. Het afgelopen jaar heb ik vaak met een chagrijnig hart de Heer gedient. Het gaat allemaal zo vaak tegen mijn IK in. En dat zal altijd zo blijven als het om Gods koninkrijk van Liefde gaat. Maar toch; een beetje meer vreugde zou geen kwaad kunnen.
Want de vreugde van de Heer is toch mijn kracht?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten