Gisteren zat ik even te lezen in "A celebration of discipline", een boek over goede gewoontes, die je helpen om je relatie met Jezus levend te houden. Een van de hoofdstukken gaat over meditatie: stil zijn, luisteren naar de Heer en Hem gehoorzamen. Een soort synchronisatie; mijn hart met Gods hart. Soms vind ik het zo moeilijk om stil te worden, gewoon te wachten. Stil te zijn. Even geen radio aan. Computer uit. Geen nieuws horen.
Gisteren lukte het me een paar keer...
Vanmorgen las ik in Johannes 6, het verhaal over Jezus die de discipelen even alleen een stukje laat varen. Storm, duisternis, paniek. Maar Jezus komt naar hen toe, over het water. "Wees niet bang, ik ben er..." En meteen waren ze thuis.
Rust in de storm. Thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten