Gisterenmiddag was er een gezamenlijke bijeenkomst van 10 of 11 protestantse gemeenten. Ik ben al sinds een paar jaar lid van het verbond van voorgangers hier in Wroclaw, en dit was een initiatief van deze groep voorgangers; laten we een keer met zijn allen samen ontmoeten om Jezus te aanbidden. Het was gisteren een internationale dag van gebed. Aanbidding en voorbede. Het was heel bijzonder om met zoveel christenen bij elkaar te zijn.
Op dit soort evenementen val ik soms wel eens uit de boot, als het gaat om hoe je je als voorganger hoort te gedragen. De meesten komen strak in pak. Ik geloof dat alleen de voorganger van Vineyard en ik in ons gewone (heus wel netjes en leuk hoor) kloffie.
Ik had me niet geschoren; dat was onbewust zo gegaan. Ik was nogal ontspannen naar deze ontmoeting toe gekomen.
Maar tijdens de dienst sloeg de twijfel bij me toe. Ik zat gezellig met Ellen en de kinderen wat halverwege de zaal. De andere voorgangers (behalve de voorganger van Vineyard..) zaten op gereserveerde stoelen voorin. En plotseling dacht ik: ben ik nou eigenlijk wel een goede voorganger? Zou ik niet eigenlijk.. ik moet toch eigenlijk... ik hoor me toch anders te gedragen... Maar er was ook een andere stem in m'n hart..
Zo lang het geen rebellie is, zolang je maar niet denkt dat je beter bent dan de anderen; blijf alsjeblieft gewoon je normale zelf. Er is al te veel uiterlijk vertoon in Mijn kerk..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten