Daarnet thuis gekomen van The Rock. We hadden een hele ontspannen tijd - de gemeente als gezin. Het is met Pasen (en ook met Kerst enzo) altijd maar weer afwachten wie er komt. Veel studenten gaan naar huis om deze dagen met de familie te besteden. Tradities zijn hier nog bijna heilig. We waren vandaag dan ook met niet zoveel mensen.
Ik heb wat gedeeltes uit de Bijbel voorgelezen, om ons te helpen herinneren aan de betekenis van de dood en opstanding van Jezus.
Vaak leven me wel met een bepaalde wetenschap van die dingen; maar het heeft toch niet altijf invloed op ons zelfbeeld (we zijn geen gijzelaars van de zonde meer, de losprijs is betaald!), of op de manier waarop we denken dat God over ons denkt (Jezus offer bracht verzoening en het is allemaal goed); met andere woorden, we leven soms net alsof er niets gebeurd is.
Maar dat komt soms ook wel eens omdat we net als Maria door onze tranen Jezus niet meer herkennen. Maar goed, dat is weer een hele andere preek. En bovendien ook niet de mijne.
Mijn pasen kenmerkt zich dit jaar dat ik wil omarmen dat ik niet perfekt hoef te zijn, omdat ik geaccepteerd ben door De Perfecte.
2 opmerkingen:
Hallo Martijn en Ellen & kids,
Goed te lezen hoe jullie de Pasen hebben doorgebracht. En al waren er maar weinig mensen in de gemeente, jullie zijn waarschijnlijk een grote zegen voor hen geweest.
Goed dat jullie het navigatiesysteem uitgeprobeerd hebben, dan weet je wat je te wachten staat in de toekomst. Ook hier in Nederland is de kortste route wel spannend en word je door de kleinste steegjes geleid.
Liefs, mama
Mijn Blogger is in het Chinees (heeft waarschijnlijk met de Mac versie te maken). Het is dus altijd een verrassing op welke knop ik moet drukken om mijn boodschap zichtbaar te maken.
mama
Een reactie posten