Een eenvoudige glimlach

Gisteren hoorde ik een bijzonder verhaal van een meisje hier op een bijbelstudie avond.
Ze was ooit op een concert van Fruhstuck, waar ik probeerde uit te leggen dat we dankzij Jezus vergeven en helemaal anders kunnen leven. Dat sprak haar nogal aan en ze veranderde haar richting. Nu komt ze sinds ik denk een jaar ofzo trouw naar The Rock. Ze helpt bij het kinderwerk, is vrolijk en positief.
Nu vertelde ze me gisteren over haar broer. Die is de weg nogal kwijt in het leven, maar al zoekende begon hij op de website van The Rock naar wat preken te luisteren. Op de een of andere manier raakte hem dat wel en twee weken geleden kwam hij voor het eerst zelf naar een ontmoeting.
Wat nou zo bijzonder aan dat verhaal is? De laatste impuls die hij kreeg om naar The Rock te komen was een toevallige ontmoeting die ik met hem had. Hij stond 's ochtends ergens de gratis krant Metro uit te delen, toen ik langs fietste en een krant van hem aanpakte. Hij herkende me en het simpele feit dat ik vriendelijk naar hem glimlachte was voor hem een teken. Ik moet maar eens naar die gemeente toe gaan..

Wat zou er nou gebeurt zijn als ik hem anders had benaderd? Je zal maar met een glimlach een eeuwigheid op gang kunnen zetten. Zou het echt zo nauw komen?