Napasen

Zo,het paasweekend zit er weer op. Zondag hadden we een goede dienst in The Rock. Tomek en ik leiden samen de aanbidding. Tomek was zijn stem kwijt, dus hij speelde alleen gitaaar en ik leidde de aanbidding. Dat was wel leuk om dat zo eens te doen. Daarna sprak ik over de zegeningen van het kruis en over Jezus' onderwijs over de zaadkorrel die alleen maar vruchtbaar is, als hij sterft. Jezus kondigde daarmee zijn eigen dood en opstanding aan, maar gaf ons ook een opdracht om zo'n zelfde instelling te hebben.
Niet voor jezelf leven, maar bereid zijn om jezelf in te leveren... Op die manier zul je echte vrucht zien. In je eigen leven, en in de levens om je heen.

We hadden dit weekend ook een paar goede ontmoetingen met leiders uit de gemeente. Goed om even wat meer tijd te hebben om bij te praten, en nieuwe ideeen heen en weer te ketsen.

Vanmorgen leiden Ellen en ik hier een ontmoeting op kantoor. Een van de bezoeksters zit behoorlijk in de knoop, en we hadden daarnet een hartverscheurend gesprek met haar. Ze wil zo graag vrij leven.. Maar ze zit nog steeds vast. Het verleden laat haar niet met rust. En ze doet zo haar best. Het heeft nu geen zin om het hele verhaal te vertellen, maar soms zijn er gewoon geen makkelijke antwoorden. Het evangelie is geen hapklare brok die in een keer alles oplost. Meer een stap voor stap relatie. Eigenlijk al helemaal vrij, maar ook nog steeds op weg naar vrijheid..
Uiteindeljk gaat het ook in deze situatie weer over de zaadkorrel waar Jezus het over had. Als je wilt leven, dan betekent dat eigenlijk opstaan uit de dood. En je kan alleen maar samen met Jezus uit de dood opstaan, als je ook eerst samen met Hem, -aan jezelf- sterft..