Het is even moeilijk om "er" weer in te komen.. Na een "makkelijk" weekend moeten we nu weer even omschakelen om met dezelfde vreugde en kracht in het gewone leven te staan. En dat is natuurlijk waar het echt om gaat.
Veel kleine irritaties bij elkaar op een hoop maken al snel veel indruk, maar als je het even vanaf een ander perspectief bekijkt blijkt het allemaal wel mee te vallen.
Vanmorgen nadat Ellen en ik de kinderen op school brachten, liep ik nog met Ellen mee naar de bijbelschool, waar ze nu college heeft. We maakten van onze wandeling een gebedswandeling en praatten met de Here Jezus over ons leven hier, over mensen waar we van houden, we vroegen om kracht, liefde en doorzettingsvermogen.
Ik ben blij dat we die wandeling samen maakten. Het wordt weer een drukke week en dan is elk moment dat je even echt samen bent kostbaar.
En het hielp om even van af een ander perspectief te kijken. Vanuit Gods perspectief ziet alles er veel anders uit. Maandagavond hadden we even zo'n "hemels" uitzicht op Wroclaw, toen we door het vliegtuigraampje keken net voordat we landden. Alles is dan heerlijk overzichtelijk.
Ik wil leren leven met zo'n perspectief op de wereld; tegelijkertijd met mijn voeten gewoon op de grond. Niet van de wereld zijn, maar toch... Hoe was het ook al weer; met mijn voeten op de grond, maar met mijn hart in de hemel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten